Het tweede Suezkanaal kwam er, omdat het eerste kanaal te smal was voor tweerichtingsverkeer van grote vrachtschepen. Er passeerden toen dagelijks zo’n 50 schepen door het kanaal, gebruik makend van konvooien afwisselend in de 2 richtingen, waardoor wachttijden konden oplopen tot een halve dag of meer.
Om de capaciteit van het kanaal te vergroten en de industriële activiteit in de regio te doen toenemen, heeft de Suezkanaalautoriteit in 2014 het plan opgevat om het kanaal uit te breiden. Ze voorzagen een tweede kanaal parallel aan het eerste, en dit over een afstand van ongeveer één derde van de totale lengte en halverwege het traject. Op deze manier kunnen de konvooien elkaar op die plaats kruisen en is er dus gelijktijdige doorvaart in twee richtingen mogelijk.
Strakke deadline, indrukwekkende vloot
De grootste uitdaging van dit project was de krappe deadline. Toen de aanbesteding werd aangeboden, was een van de voorwaarden dat de werkzaamheden binnen een jaar zouden worden opgeleverd.
Door de omvang van het project werd die deadline enkel haalbaar, als verschillende baggeraars de handen in elkaar sloegen. Het werk werd daarom toegekend aan twee consortia, samengesteld uit in totaal zes baggeraars, waaronder Jan De Nul Group.
Het tweede Suezkanaal is ongeveer 150 meter breed en 24 meter diep. Hiervoor moest in totaal 250 miljoen m³ materiaal weggebaggerd worden. Het consortium waar Jan De Nul Group deel van uitmaakte baggerde daar 200 miljoen m³ van. Jan De Nul Group heeft voor dit project zeven snijkopzuigers ingezet: J.F.J. De Nul, Hondius, Kaerius, Fernão de Magalhães, Ibn Battuta, Leonardo de Vinci en Zheng He.
De uitbreiding van het kanaal werd zoals gepland voltooid op 6 augustus 2015, op tijd voor de inhuldiging.
